Święto Starego Miasta – Jakuby to dzisiaj jedno z najatrakcyjniejszych wydarzeń kulturalno-rozrywkowych w regionie. Organizujemy je na historycznym Przedmieściu Nyskim w Zgorzelcu, zawsze w ostatni weekend sierpnia.
Organizujemy je na historycznym Przedmieściu Nyskim w Zgorzelcu, zawsze w ostatni weekend sierpnia.
Nasza impreza klimatem nawiązuje do czasu, kiedy na Przedmieściu Nyskim – najstarszej historycznie części naszego miasta, dziś pełniącej rolę zgorzeleckiej starówki, mieszkał i pracował najsławniejszy szewc- filozof Jakub Böhme.
Jakuby to spotkanie z historią, ale też tańcem, muzyką, teatrem i rzemiosłem.
Jarmark staromiejski Jakuby odmienia urokliwe Przedmieście Nyskie, wypełniając ten niewielki fragment miasta muzyką, teatrem, tańcem i historią. Przy moście Staromiejskim, łączącym polski i niemiecki brzeg Nysy Łużyckiej, swoje wyroby prezentują rękodzielnicy, a na łączkach Bulwaru Greckiego, w cieniu drzew obozują bractwa rycerskie i grupy rekonstrukcji historycznych.
A niechaj narodowie wżdy postronni znają, że zgorzelczanie nie gęsi i swoje Jakuby mają. Kramy z cudeńkami, rzemieślnicy starych fachów, a do tego występy teatrów ulicznych, koncerty i pokazy walk historycznych. To wszystko sprawi, że w ostatni weekend sierpnia musicie być z nami na Przedmieściu Nyskim w Zgorzelcu. Polecamy także po sąsiedzku Altstadtfest w Görlitz. Jeśli tak, spotkajmy się nad Nysą w ostatni weekend wakacji !
Ahoj, kapitanie! Wypłyń z nami na Nysę Łużycką! 24 sierpnia 2024 r. w ramach Altstadtfestu
Program Jakuby 2023 Najważniejsza impreza roku w Europa- Mieście! JAKUBY – święto starego miasta &
Zgorzelec Święto Starego Miasta – Jakuby to dzisiaj jedno z najatrakcyjniejszych wydarzeń kulturalno-rozrywkowych w regionie.
Impulsem do zorganizowania festynu miejskiego była odbudowa zniszczonego w maju 1945 roku mostu Staromiejskiego, który łączy Przedmieście Nyskie w Zgorzelcu ze Starym Miastem w Görlitz, na ulicach którego od wielu lat w tym samym czasie odbywa się festyn pod nazwą Altstadtfest.
Dzisiejsze Jakuby to jarmark historyczno – artystyczno – handlowy o ciekawym programie, w którym każdy znajdzie coś dla siebie. Historyczne pokazy i warsztaty, występy artystów ulicy, spektakle dla dzieci – to atrakcje służące przede wszystkim dobrej zabawie, a przy okazji niebanalny sposób na wzbogacenie wiedzy o czasach minionych, kulturze i społeczeństwie. Doceniają to wystawcy, artyści, ale przede wszystkim dziesiątki tysięcy gości z Polski i zagranicy, odwiedzających co roku zgorzelecką imprezę. I jednych, i drugich przybywa z każdym rokiem.
Ostatni weekend sierpnia to czas zabawy i świętowania także na niemieckim brzegu Nysy Łużyckiej, w siostrzanym Görlitz. Święto tamtejszej starówki – Altstadtfest zaliczane jest do najważniejszych i największych wydarzeń kulturalnych w Saksonii. To znacznie starsza od zgorzeleckich Jakubów impreza o ponad 20-letniej tradycji. Każdego roku odwiedza ją ponad 110 000 gości – mieszkańców i turystów, którzy z bogactwa oferowanych form i stylów sierpniowego święta mogą wybierać dla siebie to, co lubią najbardziej. Jednych więc przyciągnie niezwykła atmosfera historycznego jarmarku, pełnego straganów z dawnym rzemiosłem i tradycyjnym jadłem, serdecznego śmiechu wywołanego pokazami ulicznych kuglarzy, rozbrzmiewającego muzyką folk i etno. Inni wybiorą ukrytą w zaułku „plażę” i gorące, brazylijskie rytmy, a jeszcze inni biesiadę przy piwie i współczesne brzmienia. Wszystko to dzieje się na i w okolicy zabytkowych rynków miasta Görlitz – staromiejskiego Dolnego i nieco młodszego Górnego.
„A on rzeknie na to, mam Wolę i chciałbym czynić dobro, ale to ziemskie Wcielenie, które muszę dźwigać wciąż mnie od tego odwodzi, więc czynić tego nie mogę; wszakże na Chwałę Boga, Łaska powinna mnie ocalić. Jego Odwaga i Cierpienie daje mi ukojenie; choć brak mi własnej Odwagi to On obdarzy mnie łaską i wybaczy mi moje Grzechy. On jeden, powiadam, jest niczym Człowiek, który wie, jaki Pokarm jest dobry dla jego Zdrowia, zamiast nim żywi się Trucizną, która z pewnością da początek Chorobie i Śmierci”.
Jakub Böhme (ur. 1575 w Starym Zawidowie, zm. 17 listopada 1624 w Görlitz) – Urodził się i mieszkał do 1599 w Starym Zawidowie w Łużycach Górnych (obecnie powiat zgorzelecki). Böhme był mistrzem szewskim w Görlitz, niemającym prawie żadnego wykształcenia. Nazywano go fanatycznym szewcem. Czytał na własną rękę Biblię, Paracelsusa i mistykę kabalistyczną, a źródłem swych pism uczynił własne wizje rzeczywistości duchowej. Pierwszą taką wizje miał w 1600 roku, drugą w 1610. Wierzył, że poprzez te wizje jest lepiej predestynowany, by rozumieć związki między Bogiem i człowiekiem. Uważany za pierwszego filozofa piszącego po niemiecku, a nie po łacinie. Większość dzieł Böhmego była czytana w rękopisach pochodzących, albo od samego autora, albo kopiowanych przez jego miłośników w całych Niemczech, z którymi filozof prowadził ożywioną korespondencję.
Przepisywanie jego tekstów spowodowało zarzuty jakoby nie był on ich autorem, zwłaszcza że Böhme nie miał żadnego wykształcenia. Głównym tematem dzieł Böhmego była natura grzechu, zła i odkupienia. Zgodnie z teologią luterańską, Böhme głosił, że ludzkość wyrzekła się łaski bożej na rzecz grzechu i cierpienia oraz że siły zła, do których zaliczają się także anioły, zbuntowały się przeciwko Bogu a celem Boga było przywrócenie świata w stan łaski. Istnieją poważne odstępstwa od przyjętej teologii, takie jak odrzucenie sola fide (tylko wiara) i sola gratia (tylko łaska).
Inny aspekt, w którym Böhme może odstępować od przyjętej teologii (chociaż była to kwestia nierozstrzygnięta z powodu jego niejasnego i proroczego stylu), można znaleźć w jego opisie Upadku jako stanu nieodłącznego od ewolucji Wszechświata. Trudności w jego teologii przysparza fakt, iż posiadał on mistyczne wizje, które wielokrotnie interpretował i formułował na nowo. Według F. von Ingena, Böhme wierzył, że w celu zbliżenia się do Boga, człowiek musi najpierw przejść przez piekło. Bóg istnieje poza czasem i przestrzenią, odradza się przez wieczność, tak więc Böhme powtórnie przedstawia trójcę jako realnie istniejącą, lecz zgodną z interpretacją przedstawioną w jego powieści. Bóg Ojciec jest ogniem, który dał życie swojemu synowi, zwanemu przez Böhmego światłem. Duch Święty jest żyjącym prawem lub życiem bożym.
